50 lat w służbie na rzecz ochrony lasów

Dzień 1 lipca 1975 roku stał się początkiem działania Zespołu Ochrony Lasu w Radomiu i wiązał się z propozycja ówczesnego Pełnomocnika Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego Tadeusza Chodnika dotyczącą przeniesienia ZOL w Stanisławce do Radomia. Zasięg działania ulegał zmianom wraz z kolejnymi reorganizacjami w strukturach Lasów Państwowych. Obejmował kolejno OZLP Łódź i Białystok w lata 1975-78 ; OZLP Łódź i Lublin w latach 1979-82; OZLP Łódź, Warszawa, Radom i Lublin w latach 1983-1991 oraz RDLP Radom i Lublin od 1992 do dnia dzisiejszego. W ramach obszaru działania współpracuje z Parkami Narodowymi Roztoczańskim, Poleskim, Świętokrzyskim.

Przez ten okres siedzibami ZOL były lokal o charakterze mieszkalnym w prywatnym budynku przy ul. 1- go Maja nr 29 do roku 1983 ; lokal w Biurze Studiów i Projektów Lasów Państwowych przy ul. Partyzantów 7/9 do 1992 roku. Warunki pracy były skromne a ekspertyzy mimo że wykonywane w prymitywnych warunkach stanowiły solidne merytoryczne podstawy do podejmowania decyzji o czynnościach zapobiegawczych i ochronnych.

Wraz ze zmianą siedziby w 1992 roku i przejściem do budynku RDLP w Radomiu warunki pracy pracowników znacząco uległy poprawie a kolejne adaptacje pomieszczeń pozwoliły na stworzenie godnych warunków pracy, pracowni entomologiczno-fitopatologicznej wyposażonej w nowoczesny na miarę czasów i posiadanych środków finansowych sprzęt optyczny i laboratoryjny.

Niewątpliwy sukces ten jest zasługą kolejnych Kierowników ZOL w Radomiu Krzysztofa Mazura oraz Łukasza Brodziaka jak również ich współpracowników.

Specyfiką pracy ZOL w Radomiu jest swoisty wielotematyczny monitoring na przestrzeni tych niemalże 50 lat działalności.

Lata siedemdziesiąte a w szczególności ich druga połowa i osiemdziesiąte ubiegłego stulecia to działania zmierzające do ograniczenia populacji brudnicy mniszki w ramach Stacji Osłony Naukowej oraz samodzielnie w OZLP Toruń, Piła, Łódź. Prowadzenie prac prognostycznych i diagnostycznych na około 750 tys. ha. Rezultatem były wykonywane zabiegi ratownicze na łącznej powierzchni około 560 tys. ha. Okres ten to szeroko pojęte działania prognostyczne dla ustalenia zagrożenia drzewostanów przez powtarzające gradacje barczatki sosnówki (obszar objęty zabiegami 70 tys. ha), borecznika sosnowca rozprzestrzenione od południowych nadleśnictw RDLP Łódź przez teren RDLP Radom po środkową i północną część RDLP Lublin (obszar objęty monitoringiem to niemal 200 tys. ha przy konieczności wykonania zabiegów ratowniczych na obszarze 102 tys. ha).

W Górach Świętokrzyskich pracownicy Zespołu kontynuowali prace nad zahamowaniem procesów wydzielania się jodły w związku ze skutkami masowego pojawu zwójek jodłowych oraz wzmożonym występowaniem na osłabionych drzewostanach szkodników wtórnych.

Miniony okres to także wielokrotne oceny nasilenia występowania i prace związane z ograniczaniem wielu gatunków szkodników drzewostanów liściastych i iglastych między innymi borecznika rudego, osnui gwiaździstej i czerwonogłowej, kuprówki rudnicy, szczotecznicy szarawki, miernikowców i zwójek.

Na terenie naszego działania panuje stała możliwość wystąpienia gradacji szkodników liściożernych zarówno o charakterze lokalnym jak i na rozległych powierzchniach. Na szczególną uwagę zasługują szkodniki korzeni ze wskazaniem na chrabąszcza majowego i kasztanowca. Obszar ich występowania i rozmiar szkód powodowanych a zagrażających stabilności ekosystemów leśnych obejmuje coraz więcej nadleśnictw RDLP Radom i Lublin i stanowi na dzień dzisiejszy największe wyzwanie na obszarze działania Zespołu.

Istotnym problemem były zawsze choroby drzew wywoływane przez różne czynniki w tym przez pasożytnicze grzyby w szkółkach leśnych i drzewostanach. Duże znaczenie z punktu widzenia gospodarczego w ostatnich latach odgrywają szkody we wszystkich stadiach rozwojowych drzewostanów spowodowane obecnością w ekosystemach leśnych znacznych ilości bobrów, łosi, jeleni i saren jak również skutki nagłych zdarzeń pogodowych (huragany, śniegołomy).

W krótkiej prezentacji 50-letniej działalności ZOL w Radomiu trudno przedstawić wszystkie aspekty i specyficzne elementy pracy wynikające z różnorodności drzewostanów, tysięcy wykonanych ekspertyz, analiz materiałów owadzich i roślinnych, szkoleń, porad, efektów lustracji terenowych dających możliwość właściwej oceny i podejmowanie stosownych działań zapobiegawczych.

Aktualni pracownicy Zespołu Ochrony Lasu w Radomiu

1. Marek Kamola - Kierownik           (2021)
2. Andrzej Marzęda                        (2018)
3. Piotr Lasota                               (2007)
4. Wojciech Krawczyk                     (2008)
5. Przemysław Strzelczyk                (2021)

Byli Kierownicy ZOL w Radomiu :

1. Mazur Krzysztof  †                           (1975 – 2006)
2. Brodziak Łukasz                               (2006 – 2014)
3. Przemysław Jakubiński                      (2014 – 2016)
4. Marek Kamola                                  (2016 – 2018)
5. Andrzej Marzęda                              (2018 - 2021)

Byli pracownicy ZOL w Radomiu

1. Mosurek Marek
2. Filipowicz-Śledzińska Teresa †
3. Śledziński Stefan †
4. Klińska-Majcher Anna
5. Nocznicka Zofia †
6. Miśta Józef †
7. Gadzikowski Roman †
8. Ksykiewicz Anna †
9. Mirecki Zdzisław
10. Kowalkowska Magdalena
11. Janusz Bielecki †
12. Hanna Michalewska
13. Przemysław Jakubiński
14. Sławomir Michalewski